Lunch/obiad

Kremowe risotto z pieczoną dynią i tofu a’la bekon

W głowie mam mnóstwo receptur, którymi chciałabym się w Wami podzielić. Jest też trochę pomysłów na wpisy – poradniki i może nimi zajmę się w październiku. Myślałam też o przewodniku, a może i nawet przewodnikach po moich ulubionych miejscach w Poznaniu. Takim przewodniku, który przyda się zarówno osobom odwiedzającym miasto, jak i mieszkańcom. Dobrze wiem, że czasami najmniej znamy to, co mamy pod nosem i sama wciąż odkrywam w Poznaniu nowe miejsca i niejedno z nich staje się po czasie moim ulubionym. Pomysłów w głowie jest więcej niż czasu, choć wiele z nich jest ze mną od tak dawna, że chyba czas najwyższy przejść do realizacji.

Czytaj dalej „Kremowe risotto z pieczoną dynią i tofu a’la bekon”
Lunch/obiad

Zimowe pesto z jarmużu

Zima to taki czas w kuchni, kiedy królują u mnie przede wszystkim dania jednogarnkowe. Gęste zupy z soczewicy i warzyw korzeniowych, dyni piżmowej lub hokkaido oraz sosy bazujących niemal na tych samych składnikach. Choć po jarmuż sięgam właściwie przez cały rok, zimą nabiera on większego znaczenia, bo to jedno z niewielu warzyw zielonych, które rośnie w naszym klimacie niemal przez cały rok, bo bardzo dobrze znosi przymrozki i świeży jarmuż można wygrzebać nawet spod śniegu.

W wakacje króluje w koktajlach, a zimną garść jarmuż wspuję do większość zup i sosów. Uwielbiam też odmianę toskańską – cavolo nero, która niestety jest dużo trudniej dostępna, a w sałatkach sprawdza się idealnie. Może muszę namówić rodziców, żeby posiali go w swoim ogrodzie? A może spróbować wyhodować na własnym balkonie?

Jarmuż jest wyjątkowo zdrowym warzywem. Warto wprowadzić go do diety ze względu na dużą zawartość żelaza, wapnia, witaminy K, C oraz białka. Ze względu na odżywczość z powodzeniem możemy zaliczyć go do superfoods, który w przeciwieństwie do większości produktów zaliczanych do superfoods nie jest ani trudno dostępny, ani drogi. Co więcej? Jest lokalny, a to też ma znaczenie.

Czytaj dalej „Zimowe pesto z jarmużu”
Wegańskie Boże Narodzenie, Święta

Wegańskie paszteciki z suszonymi grzybami i orzechami włoskimi

http://www.hello-morning.org

Pomysł na upieczenie pasztecików z myślą o Świętach i jakieś przegryzce do wigilijnej zupy – barszczu, grzybowej, kremu z buraków, bezrybnej czy jaką tam jecie na Boże Narodzenie, chodził za mną od dawna. Nie byłam tylko pewna nadzienia. Zainspirowały mnie przepisy na wegańskie Wellingtony. W wielu recepturach przewija się nadzienie z grzybów i kasztanów lub orzechów. W tym roku Wellingtona nie planuję, ale to nadzienie nie dawało mi spokoju. Musiałam je jakoś wykorzystać. Padło na paszteciki i dobrze, bo są przepyszne.

Czytaj dalej „Wegańskie paszteciki z suszonymi grzybami i orzechami włoskimi”
Lunch/obiad

Smakowity pieczony kalafior

W sezonie letnim pieczony kalafior wjeżdża na nasz stół wyjątkowo często. Jest genialnym dodatkiem do wielu potraw, ale może też właściwie stanowić odrębne danie. Pieczenie warzyw, tofu, ciecierzycy już dawno stały się moim sposobem na szybkie przyrządzanie urozmaiconych posiłków. Marynowane (lub nie) warzywa wrzucam na blaszkę, obok układam tofu lub ciecierzycę i piekę w piekarniku. Pod ręką mam zawsze jakiś hummus z fasoli lub ciecierzycy, przygotowane wcześniej pesto czy inny sos i tak, w prosty sposób komponuję wartościowe posiłki. Dorzucam jeszcze na talerz trochę świeżych lub kiszonych warzyw, czasami jakaś kaszę, ryż lub makaron czy dobrej jakości pieczywo i już! Tak to wygląda zazwyczaj w naszym domu. Choć oczywiście zdarza mi się gotować czy piec godzinami, testować przedziwne przepisy, jednak na co dzień idę w prostotę.

Czytaj dalej „Smakowity pieczony kalafior”
Lunch/obiad

Najlepsze pieczone ziemniaki w chrupiącej, czosnkowej skórce

Kiedy po raz pierwszy przygotowałam pieczone ziemniaki z przepisu Mississippi Vegan oszalałam. Timothy jest geniuszem. Mam ogromne zaufanie do jego receptur i obok Isy Moskowitz jest jednym z tych blogerów-kucharzy, którzy są niezawodni. Kuchnia Mississipi Vegan nie jest banalna, aby gotować z jego przepisów trzeba zaopatrzyć się w masę przypraw, sosów i olejów i innych dodatków, ale jeżeli kocha się gotować lub też chce się tego na poważnie nauczyć, warto zajrzeć chociażby na jego bloga, a potem zainwestować w książkę. Składnikiem bez którego niewątpliwie jego kuchnia nie istnieje są płatki drożdżowe, które hojnie sypie do wielu dań. U nas w domu płatki drożdżowe też schodzą jak na pniu, więc w tym temacie rozumiem się z Timothym doskonale.

Czytaj dalej „Najlepsze pieczone ziemniaki w chrupiącej, czosnkowej skórce”
Lunch/obiad, Roślinne śniadanie

Tofucznica idealna

http://www.hello-morning.org

Mój weganizm trawa już kilkanaście lat i od całkiem dawna przyrządzam sobie od czasu do czasu tofucznicę. Przez lata danie to bardzo ewoluowało w mojej kuchni zmieniając strukturę, dodatki i tym podobne. Po raz pierwszy na recepturę na tofucznicę trafiłam lata temu na stronie puszka.pl wprawiając w zachwyt mojego ówczesnego chłopaka. Niedługo potem odkryłam czarną sól, którą przywiozłam sobie z wyjazdu do Barcelony. Zwyczaj przywożenia z podróży przypraw zaczęła się w moim przypadku już w gimnazjum, kiedy z obozów z Włoch przywoziłam makarony, przyprawy i słodycze. Przez te wszystkie lata nic się zmieniło i nawet z wyjazdu do Filadelfii przywiozłam masę przypraw dzięki, którym mogę z powodzeniem odtwarzać moje ulubione potrawy kuchni amerykańskiej.

Czytaj dalej „Tofucznica idealna”
Lunch/obiad

Ziemniaki Hasselback z sosem serowym

P1120423

Ziemniaki to moja wielka, kulinarna miłość.  Kiedy powiedziałam mojemu chłopakowi o pomyśle na tytułowe danie, czyli zrobienie de facto ziemniaków z ziemniakami, wydawał się być lekko zaniepokojony ideą. Co jak co, ale mojej kulinarnej intuicji powinien ufać, bo nieskromnie mówiąc, jest niezawodna. Pomimo niepokoju, trwałam przy swoim uparcie i przygotowałam obiad dokładnie taki, jak zaplanowałam. Miałam rację – ziemniaki hasselback z sosem „serowym” z ziemniaków to mistrzostwo świata. Podwójny comfort food. Spróbujecie raz, będziecie jeść je ciągle! To danie łatwe i tanie, a jednocześnie totalnie niebanalne, zaskakujące i pyszne. Czego chcieć więcej od porządnej wegańskiej kuchni??  Czytaj dalej „Ziemniaki Hasselback z sosem serowym”

kuchnia roślinna

Roślinny mac’n’cheese. Makaron z wegańskim sosem serowym

_DSC0060

Pamiętam pierwszy roślinny serowy sos, który przygotowałam. Nie wiem co ja miałam w głowie, ale podawanie przepisu na sos opierający się na roślinnym serze w Polsce pięć lat temu był raczej szaleństwem, żeby nie mówić wprost, że głupotą. Żeby było zabawniej pięć lat później, kiedy ser wegański nadal nie jest dostępny w każdym sklepie, ale jest zdecydowanie bardziej powszechny, przychodzę do Was z przepisem dużo prostszym, bo opierającym się na ziemniakach: zwykłym i słodkim. Płatki drożdżowe, które są  w mojej recepturze niezbędne nie są może jeszcze obecne w każdym super markecie, ale bez problemu znajdziecie je w sklepach internetowych oraz stacjonarnie w sklepach ze zdrową czy ekologiczną żywnością. To one, w połączeniu ze skrobią z ziemniaków sprawiają,  że nasz sos ma serowy posmak i lekko ciągnącą się konsystencję. Więc tak jak już wspomniałam niestety nie można ich w  przepisie pominąć.  Czytaj dalej „Roślinny mac’n’cheese. Makaron z wegańskim sosem serowym”

Lunch/obiad

Czerwone pesto ze świeżych i suszonych pomidorów

IMG_0033

Powoli, nieco nieśmiało, ale chyba w końcu nadciąga upalne lato. Nie do końca kumam dlaczego tak czekam na tę duchotę, ale wyglądam fali upałów z utęsknieniem. Oczywiście w mieście jest trudniej, niż u rodziców na wsi, ale w każdej wolnej chwili cieszę obecną porą roku. Uwielbiam letnią kuchnię, która nawiązuje do wakacji we Włoszech i moich pierwszych kulinarnych doświadczeń, bo właśnie kuchnia Półwyspu Apenińskiego oraz indyjska  były tymi, po które sięgnęłam na początku. O ile indyjska trochę mi się znudziła  i wracam tylko do kilku sprawdzonych dań, o tyle kuchnia włoska to nieustająca przygoda – taka niekończąca się historia.

Za racji upałów proponuję Wam szybki, sezonowy obiad. Sos przygotowuje się bez gotowania składniki wystarczy po prostu zmiksować. Jeżeli zamiast makaronu pszennego wybierzecie taki z cukinii lub marchewki, przygotujecie to danie bez gotowania. Jeżeli, jak ja zdecydujecie się na tradycyjny makaron to żaden problem, bo gotowanie zajmie Wam i tak nie więcej niż 10-15 minut.

IMG_0009

Składniki na około 750-1000 g makaronu:

  • 1 kg świeżych pomidorów
  • 12 suszonych pomidorów z zalewy
  • 12 liści bazylii
  • 2 łyżki płatków drożdżowych
  • 70 g migdałów
  • 3 łyżki oliwy z oliwek
  • sól i świeżo mielony pierz do smaku

Pomidory naciąć na krzyż i zaleć wrzątkiem. Przykryć i odstawić na około 10 minut. Migdały podprażyć na suchej patelni. Pomidory obrać ze skórki przekroić i usunąć gniazda nasienne tak, aby pozostał nam sam miąższ. W blenderze kielichowym lub ostrzem typu S umieścić świeże pomidory, migdały, pokrojone suszone pomidory, oliwę oraz liście bazylii oraz płatki drożdżowe. Zmiksować na jednolity sos. Posolić oraz doprawić pieprzem do smaku. Podawać z ulubionym makaronem.

IMG_0008

Lunch/obiad

Wegański sos alfredo z pieczonej dyni piżmowej z cydrem

IMG_0035.JPG

Mijający rok mogłabym ze spokojem nazwać rokiem alfredo. Spokojnie, nie zrezygnowałam z weganizmu. Przeciwnie. Przekonywałam, że ten wyśmienity sos można przygotować w co najmniej kilku roślinnych odsłonach. Zaczęło się od kalafiorowego – banalnie prostego i szybkiego – jeszcze na blogu pod dawnym adresem. Był taki w towarzystwie makaronu, ale też pieczonych, wiosennych warzyw. Kolejną propozycją był sos alfredo pomidorowo-kalafiorowy, a na jesienią w wersji kalafiorowo-dyniowej. Już wtedy pomyślałam, że ściśle dyniowe alfredo musiałoby być przepyszne. Nic więc dziwnego, że odkrycie na blogu The Post Punk Kitchen przepisu na alferdo z pieczonej dyni piżmowej bardzo mnie do siebie przekonało. Nie byłabym sobą, gdybym nie zmodyfikowała nieco receptury – i tak: wino zostało zastąpione cydrem, a szałwia estragonem. Myślałam o tymianku lub rozmarynie, ale bałam się, że są zbyt wyraziste i za bardzo zdominują smak sosu. Czytaj dalej „Wegański sos alfredo z pieczonej dyni piżmowej z cydrem”