
Mój partner zapytał mnie ostatnio, co ja mam z tymi zupami, bo stanowią one teraz potężną część naszego codziennego menu. Co może być jednak lepszego niż gęsta, sycąca i rozgrzewającą zupa? Nie wiem, może wyrwanie się teraz na tydzień lub dwa w jakieś cieplejsze miejsce na świecie dałoby mi trochę podobnego komfortu. Zupy jednak uwielbiam, bo dają mi dużo ciepełka, są uniwersalne, można je nagotować na dwa czy trzy dni, można je prosto mrozić. Co też ważne, można przemycić w nich mnóstwo odżywczych składników.
Na moim blogu znajdziecie całkiem dużo przepisów na zupy. Trochę nowych receptur podrzucam też w miarę regularnie na moich instagramowych profilach – Hello Morning Stories i Lekarka na Roślinach. Czasami odświeżam tam też receptury z bloga, które teraz przygotowuję nieco inaczej. Instagram ma jednak swoje ograniczenia. Jest szybki i łatwy w przekazie, ale jednak ciężko zawrzeć na nim w jednym poście czy rolce bardziej złożony przepis. Na szczęście mam jeszcze tego bloga, który pozwala mi się nieco rozwinąć. Choć nie wracam tu za często. W każdym razie nie tak często, jakbym sobie tego życzyła i może czyliby sobie moi czytelnicy i czytelniczki.
Czytaj dalej „Zupa “lasagne””







Gotowanie to moja wielka pasja. Mój sposób na odreagowanie codziennych stresów i na relaks. Czasami jest tak, że im trudniejszy mam dzień, tym bardziej skomplikowaną potrawę gotuję. Jedzenie cieszy mnie i sprawia dużo przyjemności. Lubię sprawdzać przepisy z ulubionych książek kucharskich, ale jeszcze bardziej tworzyć własne dania lub odtwarzać w wersji roślinnej znane mi z dzieciństwa smaki. Niestety nie zawsze mam czas na zabawę w kuchni. Praca lekarza jest dość absorbująca. Zabiera nie tylko czas, ale też sporo energii. Nie zawsze mam więc siłę, aby stanąć przy garnkach, nie zawsze mam też na to ochotę. Często mam ważniejsze sprawy na głowie, bo muszę poczytać i przygotować się do pracy. Mam dyżury, które czasami wyczerpują i wreszcie – mam życie osobiste – rodzinę, chłopaka, przyjaciół, dla których też muszę i chcę znaleźć czas. Wtedy gotowanie idzie w odstawkę. Chyba, że jest formą na spędzenie z nimi czasu.
Niedawno wróciłam znad morza. Niestety w kwestii gastronomii nadal nad Bałtykiem stara bieda. Poza nielicznymi wyjątkami, nadal z wegańskich opcji pozostają frytki i surówka. Ja i tak miałam sporo szczęścia, bo udało mi się zjeść niezłą pizzę bez sera z pieca opalanego drewnem i spaghetti aglio olio. Ze smutkiem muszę jednak stwierdzić, że w knajpach królują schabowe, de voille, dorsze, flądry i oczywiście pizze i kebaby (o falafelu zapomnij) . Mam wrażenie, że większość miejsc realizuje plan minimum, bo przecież wczasowicze z braku laku i tak zjedzą wszystko. Myślę, że kiepska baza gastronomiczna to najsłabszy punt wakacji nad Bałtykiem. W tym roku na kiepską pogodę narzekać nie można.