Nowoorleańska czerwona fasola z ryżem

Każdy kraj, a nawet region danego kraju posiada charakterystyczne dania, które nie zawsze są super piękne czy wielce wyszukane, ale zawsze są smaczne i przywołujące dobre skojarzenia. Dania kryjące się pod pojęciem comfort food. Takie jednogarnkowe specjały, które gotuje się od razu w dużej ilości, które nie wymagają wielkiej uwagi, a potrzebują czasu. Muszą się podusić i i pogotować, aby odpowiednio przesiąknąć aromatami i stać się naprawdę smakowite. Tak jest z polskim bigosem i tak jest z nowoorleańską czerwoną fasolą z ryżem, w oryginale nazywaną slow-cooked red beans and rice. Namaczanie fasoli, a później gotowanie tego dania trochę trwa, ale efekt jest zniewalający. To nie jakiś tam schaiss mit reis, jak to mawiają znajomi z Niemiec. To super pyszne i odżywcze danie, które w rozgrzewa, syci i karmi. Ciało i duszę. 

Jadąc do Nowego Orleanu nie za bardzo wiedziałam, czego tak naprawdę powinnam spodziewać się po tym miejscu. Miasto znane mi było przede wszystkim z serialu Treme, opowiadającego o mieszkańcach Nowego Orleanu po huraganie Katrina. Wiedziałam, że w tym mieście położnym nad Zatoką Meksykańską, przy ujściu rzeki Mississippie, przeplatają się historie Afroamerykanów i emigrantów z Francji – założycielami Nowego Orleanu. Miasto ma swój specyficzny, niepowtarzany i urzekający charakter. Jest wyjątkowe pod wszystkimi względami: wszechobecnej muzyki (to miasto Luisa Armstronga!), architektury, mieszkańców, którzy wydawali się być najbardziej wyluzowanymi i miłymi ludźmi we Wszechświecie. W kulturze i kuchni mieszają się wpływy afrykańskie, francuskie i środkowoamerykańskie. W rezultacie spotkamy tu jedzenie bardzo wyszukane, wykwintne, ale też proste, sycące, bazujące na fasoli i ryżu, jak moje dzisiejsze danie. Myślę, że Nowy Orlean to bardziej stan umysłu niż miejsce. Lubię myśleć w ten sposób, bo to pozwala mi wracać tam, kiedy tylko  chcę.

Znacie pojęcie Soul Food? To kuchnia południa Stanów Zjednoczonych wywodząca się z niewolniczych czasów Afroamerykanów, więc bardzo niechlubnej części historii Ameryki. Do dziś na południu USA dania należące do Soul Food serwowane są w afroamerykańskich domach, ale też restauracjach. Soul Food stanowi całą odrębną kulturę jedzenia. Oczywiście nie jest to jedzenie stricte wegańskie. Bynajmniej. W klasycznym Soul Food sporo jest mięsa i podrobów. Jednak nie brakuje tam też dań bogatych w collard greens (kapusta galicyjska), słodkie ziemniaki, warzywa strączkowe, przede wszystkim fasolę i groch. W Nowym Orleanie byłam nawet w 100% wegańskim bistro Sweet Soulfood. Jadałam tam mac’n’cheese, słodkie ziemniaki i wspomnianą collard greens. Przepyszne, domowe jedzenie. Polecam.

Kuchnia Nowego Orleanu i południa Stanów totalnie mnie ujęła. Nic dziwnego, że zaraz po powrocie do Polski zamówiłam sobie książkę Mississippi Vegan, a pod choinkę siostra podarowała mi Sweet Potato Soul.  Jak widzicie inspiracji mi nie brakuje. Nic tylko gotować, testować i smakować.

Zostawmy na razie soul food i wróćmy do nowoorleańskiej czerwonej fasoli z ryżem. Przyznaję, że kiedy przeczytałam przepis i zobaczyłam listę składników to się nieco przeraziłam, bo lista ta była długa, nieskończona. Większość znanych mi osób dałoby sobie spokój z taką recepturą, ale ja gotuję i wiem, że idealny smak nie bierze się z soli i pieprzu i że te wszystkie składniki są ważne z wielu powodów. Po pierwsze ze względu na aromat i smak naszej potrawy. Po drugie i o tym chyba też warto pamiętać, dodatek ziół do dań z udziałem strączków pozytywnie wpływa na strawność tzn., że dzięki nim po zjedzeniu tego dania nie będzie Cię najprościej mówiąc wzdymać. Długi czas namaczania fasoli i gotowania również nie są bez znaczenia.

Nowoorleańska czerwona fasola z ryżem jest warta zachodu. Tak samo, jak warty zachodu jest nasz bigos. Totalnie mi zasmakowała i na pewno wrócę do niej nie raz.

Przepis pochodzi z książki „Mississipi Vegan” Timothy’ego Parkona, którą gorąco Wam polecam.

Składniki:

• 450 g czerwonej fasoli, przepłukanej pod bieżącą wodą
• 1/3 szklanki oliwy w oliwek
• 1 średniej wielkości cebula, posiekana w kostkę
• 3 szklanki grzybów shiitake pokrojonych w paski ( ew. pieczarki)
• 1 szklanka selera naciowego, pokrojonego na 1 cm kawałki
• 1 szklanka zielonej papryki, pokrojonej w kostkę
• 1 szklanka marchwi, pokrojonej w kostkę
• 1/2 szklaki pomidorków koktajlowych, pokrojonych w ćwirtki
• 1/4 szklanki przetartego czosnku
• 3 łyżki płatków drożdżowych nieaktywnych
• 1 łyżka cebuli w płatkach ( suszonej)
• 1 łyżka czosnku granulowanego
• 1 łyżka syropu klonowego lub z agawy (opcjonalnie cukru)
• 1 łyżka dymu wędzarniczego w płynie ( opcjonalnie można zwiększyć ilość papryki wędzonej z 1 łyżeczki do dwóch)
• 2 łyżeczki świeżej szałwii , posiekanej ( zastąpiłam suszoną)
• 1 łyżeczka tymianku świeżego + 1 łyżeczka suszonego ( opcjonalnie 2 łyżeczki suszonego)
• 1 łyżeczka świeżego oregano + 1 łyżeczka suszonego ( opcjonalnie 2 łyżeczki suszonego)
• 1 łyżeczka wędzonej papryki ( opcjonalnie dwie, jeżeli nie macie dymu wędzarniczego w płynie)
• 1/2 łyżeczki mielonego kuminu ( kminu rzymskiego)
• 1/2 łyżeczki świeżo mielonego pieprzu
• 1/4 łyżeczki pieprzu kajeńskiego
• 8 szklanek wody
• 5 liści laurowych
• 2 łyżki tamari lub sosu sojowego
• 1 łyżeczka soli do smaku
• 1/3 szklanki oleju z orzechów ziemnych (uwaga! Nie miałam, więc zastąpiłam 2 łyżkami masła orzechowego i też wyszło super)
• ugotowany ryż do podania
• po 1/2 szklanki pietruszki i szczypioru do posypania
• opcjonalnie ostry sos do podania np. Tabasco

Przepłukaną fasolę przełóż do dużego garnka zalej wodą, kilka centymetrów powyżej poziomu fasoli. Doprowadź do wrzenia i zdejmij z kuchenki. Pozostaw w garnku pod przykryciem na całą noc. Kiedy zabierzesz się za przyrządzenie danie, odcedź fasolę, przepłucz pod bieżącą wodą i odłóż na bok.

W dużym rondlu ( może być duży gar żeliwny) rozgrzej oliwę z oliwek. Dodaj cebulę, grzyby i gotuj do czasu aż się lekko skarmelizują i zmiękną, ok. 5-7 min. Zmniejsz odrobinę ogień, dodaj seler, paprykę, marchew, pomidory i czosnek . Wymieszaj. Gotuj przez kolejne 10 minut, mieszając raz po raz. Wsyp płatki drożdżowe, suszoną cebulę, granulowany czosnek, szałwię, tymianek, oregano, wędzoną paprykę, kumin, pieprz kajeński i pieprz. Wlej dym wędzarniczy w płynie oraz syrop klonowy. Wymieszaj i gotuj razem przez około 5 minut. Dodanie przypraw sprawiło, że danie pachnie nieziemsko.

Następnie wlej wodę, wsyp odsączoną i przepłukaną fasolę, dodaj liście laurowe i doprowadź do wrzenia. Gotuj 5 minut na dużym ogniu, następnie zredukuj temperaturę, gotuj i duś przez około 2 godziny, mieszając do czasu do czasu, aby nie przywarło do dna. Po 2 godzinach dodaj 1-2 szklanki wody, dopraw sosem sojowym i solą. Gotuj kolejną godzinę, aż fasola stanie się całkowicie miękka i maślana. Wyciągnij liście laurowe.

Odmierz 2 szklanki sosu, przełóż do blendera, dodaj olej orzechów ziemnych ( lub tak jak ja – masło orzechowe) i zmiksuj, aby uzyskać gęsty, kremowy sos. Przełóż powstały sos z powrotem do garnka w fasolą, wymieszaj.

Podawaj z ryżem , posypane natką pietruszki i szczypiorkiem.

DELISZYYYS!

Do gotowania takich dań potrzebujecie odpowiedniego soundtracku!