Bez kategorii

Focaccia z morelami, migdałami i rozmarynem. Idealna!

_1030664

Ostatnimi czasy na blogu zrobiło się na wskroś włosko. Gnocchi, Aglio Olio e Peperonciono… Wszystko, co we włoskiej kuchni najlepsze. Lato nas nie rozpieszcza w tym roku, więc funduję sobie jego namiastkę poprzez jedzenie.  Kocham kuchnię włoską za prostotę, smak  i to, że jest tak przyjazna dla roślinożerców. Nie umiem żyć bez makaronu i pizzy, ale jednocześnie mam wobec włoskiego jedzenia bardzo wysokie wymagania. Nie uznaję kompromisów.

Focaccie piekłam chyba milion razy, ale po raz pierwszy w życiu podeszłam do tematu profesjonalnie. Lubię, gdy ciasto jest cienkie, niemal jak pizza. Przygotowanie mojej focacci zajęło mi praktycznie dwa dni, ale spokojnie, nie panikujcie, nie zamykajcie wpisu,  ale doczytajcie do końca. Może przekonam Was, że warto poświęcić jedzeniu nieco więcej uwagi. Chociażby od czasu do czasu. Oczywiście przygotowanie mojej focacci nie polegało na tym, że stałam na michą, przez 24 h. Przeciwnie. Nie jest to jednak wypiek w stylu muffinów, gdzie od idei pieczenia do gotowych ciastek droga jest raczej prosta  i krótka.  Tutaj, zanim skosztujemy efektów naszej pracy musimy wykazać się cierpliwością… Czytaj dalej „Focaccia z morelami, migdałami i rozmarynem. Idealna!”

Bez kategorii

Gnocchi w sosie marinara

_1020419

Za oknem zrobiło się lato. Z żalem myślę o nieuchronnie nadciągającym tygodniu pracy, podczas którego tak trudno znaleźć chwilę dla siebie i dla bliskich. Brakuje czasu na relaks i wakacyjną beztroskę. Trzeba sobie jakoś poradzić. Dla mnie najlepszą odpowiedzią na wszystko jest jedzenie. Uwielbiam cały proces przygotowywania jedzenia – od zakupu produktów, przez gotowanie, po oczywiście konsumowanie tego, co się wyczarowało. Jedzenie jest sposobem na świętowanie, ale też moja terapią zajęciową. Często jedynym sposobem na to, aby nie dać się zwariować. Potrafię przygotować naprawdę pyszny obiad w 15 minut, ale zdarza mi się gotować godzinami. W tym czasie rozmyślam i układam sobie od nowa świat w głowie. Gotując widzę natychmiastowe efekty swojej pracy, jest to dla mnie akt twórczy i sposób na rozładowanie. Może gdybym umiała dobrze grać na jakimś instrumencie tworzyłabym muzykę, albo gdybym malowała przelewałabym swoje nastoje na płótno. Niestety umiem tylko gotować, więc jest to jedyny sposób na wyrażenie siebie, swoich emocji, nastrojów, uczyć.  Czytaj dalej „Gnocchi w sosie marinara”

Wegańskie Boże Narodzenie, Zupy

Świąteczny buraczany krem ze śliwkami i ziołami

img_0974

Połączenia warzywno- owocowe albo się kocha, albo nienawidzi. Tutaj raczej nikt nie spotyka się w pół drogi. Podobnie zresztą sprawa ma się z oliwkami, bobem czy brukselką. Kiedy gotowałam tytułowy krem, mój chłopak zajrzał zaniepokojony do garnka i powiedział, że nie wie co z tego będzie, a potem spróbował i stwierdził, że ta zupa jest przepyszna. Myślę, że to niezła rekomendacja, skoro padała z ust kogoś, kto ma raczej konserwatywne podejście do gotowania i nie lubi ekstrawagancji w kuchni. Za to ja uwielbiam eksperymentować i choć efekty bywają różne, czasami mam trochę szczęścia i odkrywam niezłe kulinarne perełki.

W moimi rodzinnym domu od kilku lat na wigilijnym stole zamiast barszczu, grzybowej czy innej rybnej (której notabene i tak jako weganka bym nie jadała – no chyba, że BEZrybną na glonach), pojawia się zupa krem z buraków i malin. Ten warzywno-owocowy miks podbił serca wszystkich domowników. W tym roku jakoś w okolicach jesieni poszedł mi do głowy pomysł, aby maliny zastąpić śliwkami, a sam krem nieco wzbogacić w zioła. Jak wiadomo buraki to dość elastyczne warzywo, bo możemy miksować je z czekoladą w cieście, z pomarańczami w smoothies, możemy robić sałatki i surówki, tarty i roślinne wersje carpaccio. Burak taki niepozorny, a taki jednocześnie tyle potrafimy z niego wyciągnąć.

Nie będę się już tu dużej rozwodzić. Polecam krem zarówno na święta, jak i na co dzień.

img_0971

 

Składniki:

  • 1 kg buraków
  • 3 ząbki czosnku
  • 1 l warzywnego
  • 500 g śliwek świeżych lub mrożonych
  • 2 łyżki świeżego rozmaryny lub 3 łyżeczki suszonego
  • 2 łyżki świeżego tymianku  lub 3 łyżeczki suszonego
  • sól i świeżo mielony pieprz do smaku
Buraki obieramy i kroimy w kostkę. Na średnim ogniu podsmażamy na oleju pokrojone w plasterki ząbków czosnku tak, aby się delikatnie zarumieniły, ale UWAGA! – nie przypalmy, bo spalony czosnek sprawi, że zupa zrobi się gorzka. Dodajemy pokroje buraki i podsmażamy przez 7-10 minut, mieszając raz po raz. Dzięki temu delikatnie skarmelizują i nabiorą aromatu. Zalewamy bulionem, zmniejszamy ogień i gotujemy ok. 30 minut. Dodajemy śliwki, świeże lub rozmrożone i miksujemy na krem. Doprawiamy solą, pieprzem i ziołami ( jeżeli używamy suszonych ziół, możemy dodać je nieco wcześniejszej) Rozlewamy zupę do miseczek. Opcjonalnie  posypujemy ricottą z tofu.
img_0972
Bez kategorii

Odwrócone ciasto z figami i rozmarynem, czyli upside down cake

img_0877

Niedawno na Instagramie Blimsien zobaczyłam zdanie:”straciłam kontakt z wieloma osobami, którymi kiedyś byłam i jakoś nie tęsknię. Zostały tylko te najfajniejsze”. Przeczytałam i poczułam jak literki, z których składały się te słowa trafiają prosto w moje serce. Dokładnie to czuję. Częściej spoglądam do przodu, ale jako stworzenie refleksyjne włączam czasami w swoim życiu przycisk pauzy i patrzę za siebie, a dokładnie na rzeczy, miejsca, ludzi i w końcu na dawną mnie sprzed roku, trzech i nawet dziesięciu lat. W zasadzie niczego nie żałuję, bo gdy tylko myślę, że mogłam coś zrobić inaczej, szybko uświadamiam sobie, że nie byłabym tutaj, a jestem obecnie w tym punkcie życia, kiedy czuję się naprawdę szczęśliwa, spełniona i na miejscu. Udało mi się znaleźć w sobie to, co lubię i co chciałabym pielęgnować. To nie jest tak, że cały czas jest różowo, fioletowo, brokatowo i tęczowo – słowem idealnie i bezproblemowo. Oczywiście, że mam sporo kłopotów, że nie mam lekkiej i dobrze płatnej pracy,  nie otacza mnie masa przyjaznych mi osób, bo generalnie na życie towarzyskie nie mam czasu. Jestem szczęśliwa mimo wszystko. Nawet wtedy, gdy się wściekam, gdy coś nie jest takie, jak oczekiwałam, gdy zwyczajnie i po ludzku nie idzie mi najlepiej. Dużo szybciej niż kiedyś otrzepuję się z porażek i staram się przeć do przodu i nie rozczulać za bardzo. Doceniam ludzi, zwłaszcza tych, którzy nauczyli mnie, że można być z kimś blisko, nawet, gdy jest się daleko od siebie i nie widzi się miesiącami… Czytaj dalej „Odwrócone ciasto z figami i rozmarynem, czyli upside down cake”

Bez kategorii

Ciastka z rozmarynem i czekoladą. Idealne na deszczowe lato.

IMG_1281.CR2

Jak na połowę lipca przystało w Polsce głównie pada, wieje oraz zalewa drogi i piwnice… W wakacje z pogodą u nas jest tak, że albo deszcz leje w opór, albo słońce grzeje, jak na Saharze. Rzadko jest coś pomiędzy. Osobiście preferuję tę drugą opcję, ale nie rozpaczam z powodu deszczu, wierząc głęboko, że lato nadejdzie prędzej czy później. Zawsze w końcu przychodzi. Lato jest jak Buka, z tą różnicą, że kiedy Buka pojawiała się w Dolinie Muminków wszystko skuwało się lodem. Lato rozgrzewa ziemię do czerwoności. W moim życiu dużo się dzieje, ale to stało się już normą. Praca wciąga i pochłania, a jednocześnie nie zamierzam przestawać działać na polu kulinarnym i nadal promować na blogu najlepszą w całej galaktyce kuchnię wegańską. Od sierpnia szykują się kolejne warsztaty i wspólne gotowanie. Mam nadzieję, że się spotkamy, bo ostatnio najbardziej w życiu brakuje mi właśnie ludzi. Czas spędzam w pracy, a potem ogarniam codzienność i na prowadzenie życia towarzyskiego zwyczajnie godzin w dobie brakuje. Jak już wyłuskam kilka chwil to lecę do kina, sadzę kwiatki i zioła oraz oczywiście gotuję. Generalnie karuzela się kręci i chyba nie tak szybko odetchnę. Sama to zresztą nakręcam. Mogłabym odpuścić wiele rzeczy, ograniczyć zajęcia, ale nie umiem. Zamiast minimalizować aktywności, dokładam sobie wciąż nowe i wyszukuję kolejnych. Kiedyś lubiłam działać w grupie, teraz wolę w pojedynkę, bo łatwiej jest się umówić i zorganizować coś sama ze sobą, niż liczyć na innych. Strasznie żałuję, że nie jestem w stanie opublikować nawet połowy przepisów, które realizuję na co dzień. Nawet, jak spiszę przepisy to nie udaje mi się sfotografować potraw lub odwrotnie – zdjęcia są, ale za nie potrafię odtworzyć przepisu z głowy. Zwłaszcza po kilku dniach. Z doświadczenia wiem, że jak odłożę publikację na później to z reguły nie udaje mi się jej zrealizować. Nawet nie macie pojęcia ile zdjęć jedzenia, na które przepisy nie ujrzą światła dziennego, zalega na dysku mojego komputerka… Zastanawiam się czy inni blogerzy też tak mają, czy tylko ja jestem taka nieogarnięta.  Czytaj dalej „Ciastka z rozmarynem i czekoladą. Idealne na deszczowe lato.”

Bez kategorii

Aromatyczne, ziołowe kotlety z bobu

IMG_1134

To będzie krótki i treściwy wpis. Żadnego rozwodzenia się i rozkmin maści wszelkiej, bo paradoksalnie im więcej mam przygód, im więcej doświadczam w moim codziennym życiu i im bardziej przeżywam moją pracę, tym mniej mam czasu na to, aby Wam to opisać i podzielić się spostrzeżeniami. Dlatego dziś będzie o panu bobie, a bób to król. Król lata. Jeden z wielu, ale zawsze. Tworzący udany duet z królową fasolką szparagową. Najbardziej lubię bób podsmażony na patelni, zwyczajny – solą i pieprzem. Udany jest też bobowy hummus, który znajdziecie tutaj.

Ostatnio poeksperymentowałam z kotletami, aby podlizać się do tych, dla których obiad bez kotleta to nie obiad. Z taką ilością ziół i aromatycznych przypraw musiały wyjść pyszne. Możecie podać je na talerzu w formie obiadu, nawet bardzo klasycznego z ziemniakami i surówką. Doskonale sprawdzą się również w bułce, jako burgery z kiszonym ogórkiem, rukolą i sosem ziołowym lub BBQ. Możecie je upiec lub usmażyć, ale w zależności od wybranej opcji musicie zmodyfikować ilość bułki tartej, a więc do tych smażonych dodać jej nieco więcej.

Składniki:

  • 500 g bobu, ugotować na parze i obrać ze skórek
  • sok z jednej cytryny
  • 2 łyżki oleju (u mnie rzepakowy tłoczony na zimno o aromacie masła)
  • 3 łyżki świeżego posiekanego estragonu
  • ½ szklanki liści bazylii
  • ½ szklanki liści mięty
  • 2 łyżeczki kuminu
  • 2 ząbki czosnku
  • 1 łyżeczka soli
  • po ½ łyżeczki ostrej i słodkiej papryki
  • 1 biała posiekana cebulka
  • 80-100 g mąki z ciecierzycy
  • 50 g bułki tartej*
  • olej do smażenia

Wszystkie składniki za wyjątkiem bułki tartej i oleju, umieszczamy w kielichu blendera lub misce i miksujemy ja jednolitą masę. Masę przekładamy do miski i mieszamy z bułką tartą. Jeżeli wydaje nam się zbyt gęsta dodajmy odrobinę wody, jeżeli za rzadka – mąki z ciecierzycy.

Piekarnik rozgrzewamy do 180 st.C. Blaszkę wykładamy papierem do pieczenia. Zwilżonymi rękoma formujemy  płaski kotlety – około 8-10 stuk. Układamy je na blasze, smarujemy z wierzchu odrobiną oleju i pieczemy przez około 10-15 minut, następnie delikatnie obracamy na drugą stronę, ponownie smarujemy olejem i pieczemy kolejne 5-10 minut. Gotowe.

* Jeżeli zamierzacie usmażyć kotlety na patelni zwiększcie ilość bułki tartej do około 80-100 g. Kotlety smażmy na złoty kolor z obu stron przez kilka minut. Bardzo delikatnie obracamy podczas smażenia.

IMG_1129

Lunch/obiad

Grillowane tofu marynowane w zakwasie buraczanym

IMG_0378

Tofu naturalne samo w sobie smakiem nie powala na kolana. Naprawdę trudno mi uwierzyć, że ktoś szczerze zachwyci się jego smakiem, gdy wgryzie się w kostkę tofu naturalnego. Jednak, gdy słyszę zarzuty, że tofu jest niedobre ze strony osób jedzących mięso to delikatnie sugeruję, aby spróbowali surowego, niczym nie przyprawionego mięsa… Tofu jest niepozorne, ale gwarantuję Wam, że gdy nauczycie się z nim obchodzić pokochacie je bezgranicznie. Tofu jest niesamowite i daje nam niezliczone możliwości kulinarne. Sprawdza się zarówno w daniach wytrawnych, jak i tych słodkich. Uwierzcie mi, że potrafi bardzo pozytywnie zaskakiwać, jeśli tylko dacie mu szansę i znam niejednego zagorzałego mięsożercę, który eksperymentując z tofu stopniowo niemal zrezygnował z mięsa właśnie na rzecz tego sojowego sera. Czytaj dalej „Grillowane tofu marynowane w zakwasie buraczanym”

Wegańskie Boże Narodzenie, Wypieki i słodycze, Święta

Pamarańczowo-rozmarynowy torcik z kremem pomarańczy i nerkowców

IMG_0070
Podobno w niektórych domach, rodzinach podczas świąt podaje się tort. Jest to nawet logiczne, bo jakby nie patrzeć Święta to urodziny Jezusa w sumie… Stąd tort to może nie głupi pomysł. Zresztą – dobry wegański tort zawsze jest mile widziany. Na co dzień, od święta…  W moim domu nie kultywowało się takiej tradycji, a obok pierników pojawiały się co najwyżej makowce, serniki i szarlotki. Może to błąd. Może tort jest najwłaściwszym ciastem na tak rodzinne święta, kiedy udaje nam się spotkać w gronie, które w ciągu całego roku z trudem można zebrać w jednym miejscu. Może to jest właśnie najdoskonalszy czas, aby uczcić wszystkie urodziny, których nie mogliśmy świętować wspólnie w minionym roku? A co serwuje się na urodziny? Oczywiście, że tort!

Czytaj dalej „Pamarańczowo-rozmarynowy torcik z kremem pomarańczy i nerkowców”

Lunch/obiad, Wegańskie Boże Narodzenie, Święta

Modra kapusta z jabłkami, cydrem i granatem

Untitled design (57)

Moja mama jest rodowitą poznanianką. Oznacza to, że pojęcie modrej kapusty jest dla mnie tak oczywiste, jak kawiorek, szagówki, pyzy, szneki z glancem i inne cuda i dziwne słowne potwory niezbyt jasne poza granicami Wielkopolski. Tak naprawdę o tym, że pewne słowa nie istnieją w słoniku języka polskiego, a tutaj są powszechnie używane zrozumiałam dopiero podczas studiów w Poznaniu i tego, jak rozmaitym tworom słownym dziwili się koledzy i koleżanki ze studiów, które przyjechały do Poznania z innych regionów Polski. Czytaj dalej „Modra kapusta z jabłkami, cydrem i granatem”

Wypieki i słodycze

Wegańskie tarteletki z rabarbarem i rozmarynem pod bezową pianką.

_DSC0237

Kiedy wpadałam na pomysł przygotowania tytułowych tarteletek, a było to niestety późnym wieczorem i realizację pomysłu trzeba było odwlec w czasie ze względu na brak gwiazdy – rabarbaru, nie mogłam się doczekać, kiedy je przygotuję. Przygotowałam wcześniej olej – włożyłam na noc do zamrażarki.

Po pracy skierowałam moje korki prosto do wrocławskiej Hali Targowej, żeby nabyć bohatera deseru – pana rabarbara. Hala była jedynym miejscem we Wrocławiu, o którym wiedziałam, że go tam zastanę… Nie zawiodłam się. Siedział między botwinką, młodą marchewką i szparagami czekając na mnie. Wymalowałam się na to spotkanie niczym gwiazda francuskiego kina… A co! Przecież gotować też można z klasą, no nie?  Zabrałam go czym prędzej do domu. W towarzystwie innych warzyw i owoców, które wpadły w moje ręce przy okazji… Czytaj dalej „Wegańskie tarteletki z rabarbarem i rozmarynem pod bezową pianką.”