Chyba muszę usiąść i podliczyć ilość dyniowych przepisów, którymi zdążyłam się z Wami podzielić podczas ponad sześciu lat blogowania. Nawet na stronie pod nowym adresem, na której się teraz znajdujecie jest ich całkiem sporo, a co dopiero, gdy zajrzymy w czeluście bloga Hello Morning pod dawnym adresem… Nic dziwnego, bo jestem wielbicielką pękatych dyń i moment, gdy pojawiają się w ogrodach i sprzedaży – w warzywniakach, na rynkach i targowiskach cieszy mnie chyba bardziej,  niż truskawki w czerwcu.

Kiedyś dynia była po prostu dynią. Zwykłą. Obecnie dostępne jest mnóstwo odmian i w zależności, co zamierzamy upichcić, sięgamy po inną. U mnie wciąż prym wiedzie dynia hokkaido, bo jest mała, poręczna, można upiec bądź ugotować ją w skórce i jeść w takiej postaci. Prosto się ją obrabia i jest w sam raz na obiad dla dwóch osób. Dynię hokkaido szczególnie upodobałam sobie, jako podstawę musu, tudzież puree, z którego przygotowuję wypieki i desery – tofurniki na zimno i pieczone, jaglanki, budynie, lody czy chałki. Lubię też ją podpiec w kawałkach, posypaną wędzoną papryką i zjeść z sosem orzechowym lub sezamowym.

Inną dynią, którą sobie bardzo upodobałam jest dynia piżmowa, która najczęściej ląduje w zupach, gulaszach i sosach. Jest mniej słodka, niż inne gatunki dyń, dlatego idealnie sprawdza się w daniach wytrawnych, co nie oznacza, że nie możemy wykorzystywać jej w wypiekach.

Dynia makaronowa czy muscat są również wdzięcznymi odmianami dyń, ale ze względu na włóknistą strukturę miąższu bardziej nadają się do gulaszy lub na placki, niż na musy i puree.

Ajjjj, ale się rozpisałam… Prawda jest jednak taka, że o jedzeniu mogę nawijać, jak katarynka i bardzo łatwo wpadam w słowotok. Zresztą, niedawno ktoś mi powiedział, że miło się mnie słucha, jak tak mówię o tym jedzeniu. To mówię.

Tofurniki przerobiłam w co najmniej kilkudziesięciu wersjach. Gdyby ktoś poprosił mnie o jedną, kluczową radę dotyczącą tofurnika to powiedziałabym, że najważniejsze jest zakwaszenie tofu sokiem z cytryny. W ten sposób smakiem bardziej będzie przypominała kwaskowaty twaróg i pozbawimy go niepożądanego sojowego posmaku. Może rada nie jest bardzo oryginalna, ale w moim odczuciu jest to najczęstszy błąd, który spotykam jedząc tofurniki, w różnych miejscach. W przepisie podałam sok i skórkę z jednej cytryny, ale ja sama, zwłaszcza, gdy owoce są małe bardzo często używam dwóch cytryn. Słabo zakwaszony tofurnik jest po prostu mdły. Swego czasu, zwłaszcza, gdy mieszkałam na wrocławskim Biskupinie z piekarnikiem, który nie współpracował, opanowałam sztukę przygotowywania tofurników na zimno niemal do perfekcji. Przyznam szczerze, że wolę jednak te pieczone, a dyniowy wariant jest obłędny. Robię go już od kilku lat i zupełnie nie wiem, dlaczego dopiero teraz podaję Wam przepis… W gąszczu pomysłów trudno dzielić się wszystkim, a tofurniki dyniowe są dość popularne i pojawiają się na wielu blogach, więc nie czułam, że jest to najoryginalniejsza receptura, a którą mogę wyjść do czytelników. W końcu jednak nastał ten dzień. Oto i on. Tofurnik dyniowy.

Nadzienie:

• 500 g tofu naturalnego ( użyłam bio tofu Polsoi)
• 1 średniej wielkości, dojrzały banan
• 1/2 szklanki cukru trzcinowego
• 1 i 3/4 szklanki puree dyni (dowolnej odmiany)
• 75 g orzechów nerkowca
• 3 łyżki oleju rzepakowego
• 3 łyżki mąki kukurydzianej
• sok z 1 cytryny (lub 2 jeśli owoce są małe)
• skórka z jednej cytryny ( lub z dwóch, jeżeli owoce są małe)
• 1/4 łyżeczki soli
• 3/4 łyżeczki cynamonu
• 1/4 łyżeczki imbiru
• 1/4 łyżeczki gałki muszkatołowej
• 1 łyżeczka ekstraktu z wanilii lub cukru z prawdziwą wanilią

Posypka:

• 2 łyżki cukru pudru
• 1 łyżka oleju kokosowego
• 1/2 szklanki pestek dyni

Rozgrzej piekarnik do 180 st.C . Jeżeli używasz blendera innego niż Vitamix, nerkowce namocz w ciepłej wodzie i pozostaw na 2-6 godzin.

Zmiksuj przy pomocy blendera ręcznego lub kielichowego: nerkowce, puree z dyni, cukier, oraz banana, przyprawy, wanilię, sól, mąkę kukurydzianą.

Tofu odsącz, wyciśnij w dłoniach nadmiar wody, umieść w osobnej misce lub kielichu blendera. Dodaj skórkę z cytryny, sok z cytryny i olej. Zmiksuj na gładką masę.

Połącz tofu z masą dyniowo-nerkowcową.

Małą tortownicę wysmaruj olejem. Spód możesz wyłożyć papierem do pieczenia przez smarowaniem. Przelej masę z tofu i dyni. Wstaw do piekarnika i piecz około 20-25 minut.

W międzyczasie rozpuść na patelni olej kokosowy, dodaj cukier i podgrzewaj do czasu, aż zacznie się karmelizować, nabierze lekko brązowego koloru (nie spal!). Wymieszaj pestki dyni z karmelem i odstaw. Po 20-25 wysuń tofurnik z pieca, równomiernie posyp przygotowanymi pestkami w karmelu. Delikatnie wciśnij je je w ciasto. Wstaw ponownie do piekarnika i piecz przez kolejne 20-25 minut.