Do dyniowych tostów francuskich mam szczególny sentyment. Zasadniczo przyrządzam je w sezonie od lat, a nauczyłam się je przygotowywać dzięki Isie Moskotwitz. Przepisem na to pyszne śniadanie podzieliła się w swojej książce „Vegan with a vengeance”, która zdaje się obchodzić w tym roku dziesięciolecie wydania. Do potraw, których nauczyłam się od Pani Moskowitz mam dużą słabość, bo dzięki niej przestałam błądzić po wegańskiej kuchni, jak dziecko we mgle. Dowiedziałam się, jak łączyć składniki oraz, jak weganizować mało przyjazne roślinożercom potrawy. Kiedyś z wypiekami na twarzy śledziłam bloga The Post Punk Kitchen, a z czasem dorobiłam się kilku książek jej autorstwa i chyba nie ma innych, do których sięgam tak często i za każdym razem odkrywam, że czegoś jeszcze nie wypróbowywałam, a koniecznie powinnam. Poza tym,  z Isą Moskowitz łączy mnie jeszcze jeden fakt… Obie możemy o sobie powiedzieć, że jesteśmy post punkówami…

Drugim powodem, przez który myślę o dyniowych tostach francuskich tak sentymentalnie jest fakt, że… w sumie to bardzo osobiste, więc zostanie to moją słodką tajemnicą…